Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Απ’την Κική και την Κοκό…

σκίτσο του Soloup από το Ποντίκι
Γελοίος γράφων
από το Ποντίκι

Το είπε κι ο Ραγκούσης, άρα έτσι θα είναι… Την Κυριακή ψηφίζουμε, απλά όμορφα κι αυτοδιοικητικά! Το πολιτικό σκέλος των εκλογών, πάει, μας τέλειωσε, να ‘ταν κι άλλο! Άμα μας κάνει και καλό καιρό δε, θα είναι μούρλια. Θα προσέλθουμε στα εκλογικά κέντρα χοροπηδώντας ανάλαφρα στα πεζοδρόμια, σφυρίζοντας από μέσα μας το σάουντρακ από τη "Μαίρη Πόππινς"… Θα ονειρευόμαστε πάρκα, πεζοδρόμια, σιντριβάνια που αναβλύζουν σουμάδα και τα σπουργίτια θα τιτιβίζουν χαρωπά καθώς θα ανεβαίνουμε τα σκαλιά του εκλογικού τμήματος.

Θα μπούμε στο παραβάν, κρατώντας –στους περισσότερους Δήμους και Περιφέρειες- "2 ψηφοδέλτια της νίκης", ή δυο συνδυασμούς με "χρίσμα απ’ την κοινωνία" και θα επιλέξουμε τον έναν, τον άριστο, τον δήμαρχο όλων μας! Και προσοχή, αν ξάφνου σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και σκεφτούμε "τον πασόκο ή τον νεοδημοκράτη;" είμαστε εκτός γραμμής! Αυτά είναι διλήμματα άλλων εποχών περασμένων, της προηγούμενης Κυριακής συγκεκριμένα που πέρασε ανεπιστρεπτί, μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ανήκει στο μακρινό παρελθόν και άλλα τέτοια ξύλινα!

Τι κι αν στις 7 Νοέμβρη τους καταψήφισα; Τι κι αν ψήφισα κάποιον άλλον με εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις; Ξεχαρμάνιασα. Το έστειλα το μήνυμα , το ερμήνευσε ο Γιώργος όπως γούσταρε, εκνεύρισα και τον Άδωνι, τώρα προέχει η τοπική κοινωνία…

Τι κι αν στηρίζοντας ΝΔ, βγάλω στην πλατεία αλλαλάζουσες αντιμνημονιακές- καλέ φιλενάδααα, τι θα πει μνημόνιοοο;- κυράτσες της τοπικής; Τι κι αν ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ, ο Πεταλωτής με καταμετρήσει στους υπεύθυνους πατριώτες που λένε ναι στις μεγάλες τομές μπλα μπλα; Όχι, αυτά δεν πρέπει να επηρεάσουν την κρίση μου, την Κυριακή ψηφίζω για τη γειτονιά μου, το σκύλο μου και το ποδήλατο μου…

Απ΄την Κική και την Κοκό…ποια να διαλέξω; Ανεξαρτητοπράσινες απολύσεις ΟΤΑδων ή τοπικογάλανες αυξήσεις τελών; Το νοσοκομείο ποιος θα το κλείσει; Το πωλητήριο στο πάρκο ποιος θα το καρφώσει; Όλοι μαζί ή ολική επαναφορά;

Η ψήφος είναι ώριμη πολιτική πράξη. Τουλάχιστον έτσι με έμαθαν στο σχολείο. Γι αυτό, λένε, πρέπει να κλείσεις τα 18 για να μπορείς να πας να ψηφίσεις. Δεν είναι πουκάμισο που κιτρίνισε ο γιακάς και το αλλάζεις σε μια βδομάδα, ούτε λαμπτήρας μπαγιονέτ που κάηκε. Το μικρότερο κακό, είναι μικρότερο αλλά…κακό! Σιγά μην απέχω, χάρη θα τους κάνω. Το ίδιο ψηφοδέλτιο θα ρίξω, κι ας το ντανιάσει το βράδυ ο δικαστικός στα άκυρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου